lexgroep.nl - nieuws

Voorspellen of lezen

Met zeven marathons op zak weet je natuurlijk wel hoe het moet en denk je alles al een keer te hebben meegemaakt.

Startend met een stevige griep tijdens Kerst verliep daarna de voorbereiding in januari buitengewoon goed. Half februari kwam er een kink in de kabel door een agressieve virusinfectie van keel, neus en oren. Uiteindelijk maakte een antibioticakuur er abrupt een eind aan, maar veroorzaakte wel een terugslag. De wedstrijden in de maand maart begonnen moeizaam, maar na de derde werd zowaar een vormgevoel waargenomen.

Dan komt het moment om het starttempo juist in te schatten. Belangrijk hierbij zijn de tijd op de halve marathon en de gemaakte trainingskilometers. Zo verstandig als deze keer was ik nog niet eerder geweest en een veilige 4 minuut per km zou zelfs een negatieve split mogelijk maken. Nieuw voor mij was de Garmin met GPS die me precies vertelde hoe hard ik liep.

Het weer op de dag van de marathon was werkelijk fantastisch. Een graad of 16 bij de start oplopend tot 19 graden, veel zon en heel veel mensen. Genieten dus. Na wat gejojo in de eerste kilometers kon ik mij uitstekend aan het schema van 4 minuut per km houden. Het kwam na 10 km al niet meer in me op om te gaan versnellen. Dat was een veeg teken. De darmen waren behoorlijk van slag en veroorzaakten veel spanning in de buik. Het ingenomen vocht stroomde niet lekker door.

Halverwege was de doorkomst precies volgens schema, namelijk 1.24.15. Dit was 7 minuten langzamer dan tijdens de wedstrijd van 2 weken daarvoor. Het vermoeide gevoel was echter bijna hetzelfde. Vandaag niet de juiste benen, dat was nu wel duidelijk.

Lange tijd heb ik een concurrent in mijn klasse M45 als richtpunt gebruikt. Na 30 km verdween hij langzaam uit het zicht. De benen waren pijnlijk geworden. Doorrammen had weinig zin, want de 1.50 zat er niet meer in. Coördinatie, ontspanning en souplesse waren de codewoorden. Natuurlijk meer in symbolische zin, want ik maakte inmiddels deel uit van het peloton der houten klazen.

De laatste 3 km kon ik toch nog wat uit dat houten ritme komen en finishte redelijk ontspannen in een tijd van 2.52.25. Een marathon voorspellen is zelfs na 8 keer onmogelijk, een marathon lezen gaat gelukkig een stuk beter. Na twee jaar afwezigheid voelde dit als een feest en heb ik mijn blessureleed definitief achter me gelaten.

Elebert Noordam kan de marathon lezen